Нарадзіўся Пётр Юдчыц у Бярозаўскім раёне Брэсцкай вобласці. Падчас Вялікай Айчыннай вайны яго разам з таварышамі немцы адправілі на працу ў Германію. Ён знаходзіўся там 3 гады.
– У Германіі было вельмі цяжка, – успамінае Пётр Цімафеевіч. - Працавалі на нямецкай чыгунцы, куды кожны дзень хадзілі пешшу, па 5 кіламетраў у адзін бок. Кармілі нас дрэнна: каша з бручкі і ўсяго адна цаглінка хлеба ў суткі на 5 чалавек.
Пасля вайны Пётр Юдчыц пайшоў у войска, служыў у Разані. Потым вярнуўся на радзіму, дзе сустрэў сваю другую палову Веру Мацвейчык. Жыла пара ў Іванаўскім раёне Брэсцкай вобласці. Усё жыццё прайшло ў вёсцы, працавалі - Пётр Цімафеевіч на ферме, Вера Аляксееўна - настаўніцай у школе. А дома чакала свая гаспадарка: каровы, авечкі, куры, вялікі агарод. Адпачываць было некалі.
На пытанне, у чым сакрэт даўгалецця, Пётр Цімафеевіч з усмешкай адказвае:
- Трэба шмат працаваць, без гэтага ніяк!
У Пухавіцкім раёне Пётр Юдчыц жыве ўжо больш за 10 гадоў, яго разам з жонкай сюды забрала дачка Алена. Жонка Пятра Цімафеевіча памерла ў 2016 годзе, ёй было 90 гадоў. Разам Пётр і Вера пражылі 67 гадоў. За гэты час у пары нарадзілася двое дзяцей, пяцёра ўнукаў і чатыры праўнукі.
У свае 100 гадоў Пётр Юдчыц не перастае сачыць за сабой і сваім здароўем: ён кожную раніцу выпівае шклянку цёплай вады, а яшчэ не есць пасля шасці гадзін вечара.
- Гэта першы доўгажыхар мужчына ў нашым раёне за апошнія тры гады – адзначае начальнік аддзела па грамадзянстве і міграцыі Марына Масленнікава. - Віншаваць тых, хто перасягнуў векавую мяжу, і ўручаць ім асабіста новыя пашпарты ўжо стала традыцыяй.
Старшыня Перажырскага сельсавета Алена Зубовіч і спецыяліст па сацыяльнай рабоце ДУ «ТЦСАН» Ліяна Сгаян пажадалі юбіляру моцнага здароўя і падарылі памятныя падарункі.
Яўгенiя Важнік.
