Шчырыя словы віншаванняў з мінулым 8 Сакавіка жанчынам, якія прайшлі дарогамі вайны, актыўна ўдзельнічаюць у грамадскім жыцці Мінскай вобласці, адрасаваў намеснік старшыні аблвыканкама Іван Маркевіч:

- Усё сваё жыццё вы аддалі Радзіме. Адважна ваявалі на франтах і ў партызанскіх лясах, бясстрашна дзейнічалі ў складзе разведвальных груп і падполлi. Зусім хутка краіна шырока і ўрачыста будзе адзначаць 75-годдзе Вялікай Перамогі над фашызмам. Гэта ў першую чаргу ваша свята, паважаныя ветэраны вайны і працы. Нізкі вам паклон за ўсё, што вы зрабілі дзеля нашай свабоды, незалежнасці і годнага жыцця. Калі вакол мір і спакой, то заўсёды ёсць месца святу. Асабліва такому, як Дзень жанчын, які толькі што адзначыла краіна. Я ад усёй душы віншую вас, дарагія жанчыны, з гэтай сонечнай, вясновай урачыстасцю. Няхай ваша жыццё заўсёды будзе напоўнена радасцю!

Удзельніцы мерапрыемства распавялі пра сябе і падзяліліся хвалюючымі душу ўспамінамі. Святлана Васільеўна Гушчанок з Вілейкі вайну сустрэла зусім дзіцем, нядаўна яна адзначыла 80-гадовы юбілей. Ветэран вядзе актыўны лад жыцця. Святлана Васільеўна з'яўляецца членам раённай ветэранскай арганізацыі і членам клуба «Дзеці вайны». Яна валанцёр, удзельніца тэатральнай студыі «Натхненне». Піша вершы.

Лілія Рыгораўна Казырко з Беразіно ў гады Вялікай Айчыннай вайны разам з сям'ёй знаходзілася на акупаванай немцамі тэрыторыі. Яе бацька ваяваў у партызанскім атрадзе Баранава. 42 гады прапрацавала ў сістэме адукацыі, з'яўляецца ганаровым ветэранам працы. На думку Лідзіі Рыгораўны, важна, каб маладое пакаленне заўсёды памятала, якім коштам заваяваны сённяшні свет.

Іванаўская Іраіда Іванаўна з Мінскага раёна свой баявы шлях пачала ў 1944 году медсястрой у ваенным шпіталі.

- Калі вайна пачалася, мне было 14 гадоў, - успамінае Іраіда Іванаўна. - Быў такі шок, неразуменне, што адбываецца. Чырвоная Армія адыходзіла, мае старэйшыя браты адразу сышлі ў лес, у партызаны. Мне давалі заданні, і я іх выконвала. Потым я патрапіла ў канцлагер. Там прабыла каля года. Калі нас вызваліла Чырвоная Армія, я папрасілася медсястрой у шпіталь. Навучылася ўколы і перавязкі рабіць. Дайшла да Усходняй Прусіі, да Кёнігсберга. Сустрэлі там Дзень Перамогі.

За свае ратныя подзвігі Іраіда Іванаўна ўзнагароджана Ордэнам «Айчыннай вайны 2-ой ступені», медалямі «За ўзяцце Кенігсберга», «За перамогу над Германіяй» і 20-ю юбілейнымі медалямі. Актыўна ўдзельнічае ў патрыятычным, духоўна-маральным выхаванні моладзі Мінскага раёна.

Старшыня абласной ветэранскай арганізацыі Казімір Чарапкоўскі адзначыў у сваім выступе вялікі ўклад жанчын у вялікую Перамогу, 75-годдзе якой будзе адзначацца сёлета.

- Так, час няўмольны. Але ён не ўладны зацямніць ваш подзвіг, дарагія нашы гераіні. Цяжка нават падабраць словы, каб апісаць тыя выпрабаванні, якія вам давялося вынесці на сваіх далікатных плячах. Мы схіляемся перад вашым цярпеннем, стойкасцю і адвагай. Вы разам з іншымі прадстаўнікамі вашага слаўнага пакалення са зброяй у руках абаранілі Радзіму, коштам неверагоднага напружання ў самыя кароткія тэрміны паднялі краіну з руін. І потым без астатку аддавалі свае сілы, каб родная зямля квітнела і багацела. Цяперашняе пакаленне ў неаплатным даўгу перад вамі. «Менавіта дзякуючы вам мы сёння жывём пад мірным небам, гадуем дзяцей, будуем сваю дзяржаву», - сказаў ён.

Гасцям свята ўручылі кветкі і памятныя падарункі. А яркім фінальным акордам мерапрыемства стаў святочны канцэрт.