— Аб сэнсавым турызме я пачаў задумвацца ў Рыме, — распавядае Юрый Важнік. — Глядзеў на старыя вулачкі, разваліны, Калізей і разумеў, што за адным аб'ектам хаваецца столькі гісторый, чалавечых лёсаў... Па вяртанні ў Беларусь задаўся пытаннямі: а чаму Блонь называецца менавіта так? Хто гэта прыдумаў? Магчыма, яшчэ ёсць людзі, якія могуць пра гэта распавесці і якім гэта цікава? Так склаўся першы маршрут «Добрая дарога з Юзафам Бакам», які праходзіць праз Дукору, Мар'іну Горку і Пухавічы. Каб з ім пазнаёміцца, дастаткова зайсці на сайт праекта.
Рух інтуітыўна зразумелы: пстрыкаеце на абразок з апісаннем падарожжа — і атрымліваеце доступ да інтэрактыўнай карты, да фатаграфій маршруту і кароткае апісанне кожнага пункта. Таксама на сайце можна знайсці кнігу Юрыя Важніка і вершы Юзафа Бакі. Калі пазнаёміцца з усім гэтым адразу, можна натхніцца на невялікую прыгоду — уласна, гэта са мной і адбылося.
— Наш праект існуе для самастойных падарожнікаў, якія прывыклі ездзіць без гіда і групы, — кажа Юрый Важнік. — Пешым турыстам будзе цяжка. Кропкі маршруту хоць і звязаныя паміж сабой, але яны ўсё ж размешчаны ў розных частках Пухавіцкага раёна. Таму лепш за ўсё падарожнічаць на аўтамабілі або ровары.
Маршрут разлічаны на дзень-два. Калі вы хочаце пераадолець яго адразу, то варта пачынаць з рання, інакш ёсць рызыка не паспець убачыць усе 18 кропак. Я сама зрабіла такую памылку, калі вырашыла пратэставаць маршрут і выехала з Мiнска ў гадзіну дня. Вярнуцца трэба было ў сем вечара, таму наведала толькі чатыры пункта. Але ўсё роўна засталася задаволеная. Не чакала, што змагу ўбачыць фантаны каля ЦЭЦ, старажытныя яўрэйскія могілкі, старадаўнюю сядзібу ў Мар'інай Горцы і нават апынуся побач з цэнтрам Беларусі.
Арыентавацца па карце, загружанай на сайт праекта, лёгка, таму што яна працуе на платформе папулярнага пошукавага сэрвісу і яе інтэрфейс вядомы кожнаму рускамоўнаму карыстальніку. Але вось знайсціся ўжо на рэальным месцы аказваецца не так проста, асабліва калі канчатковы пункт знаходзіцца дзесцi ў полі. Застаецца ўзірацца ў ілюстрацыі кнігі і шукаць сярод незнаёмай мясцовасці штосцi падобнае.
— У кніжнага апісання маршруту ёсць адзін недахоп — мастацкі стыль, — прызнае аўтар. — Я пастараўся распавесці гісторыю, перадаць атмасферу і сэнсы, але турысту патрэбныя больш дакладныя ўказанні. Таму для наступных 11 маршрутаў мы створым асобныя даведнікі, дзе ўсё гэта будзе. Хочам іх друкаваць і раздаваць у пачатку падарожжа, бо не кожнаму зручна, тым больш на сонцы, чытаць ўказанні з экрана смартфона. Але пакуль што гэта толькі планы.
Створаны камандай Юрыя Важніка маршрут здзіўляе тым, што, праязджаючы міма таго ці іншага месца, вы ніколі б не падумалі, што там штосцi ёсць. Паказальны прыклад з маiм першым прыпынкам — старадаўнімi яўрэйскімі могілкамі. Уявіце сабе: з'езд з трасы, пачатак Дукоры, палі, а дзесцi паміж, маленькi лясны узлесак з старажытнымі магіламі. Іх немагчыма ўбачыць з боку дарогі... Наведаўшы старажытныя могілкi, разумееш: тут час ідзе па-іншаму.
— Пакуль што мы тэстуем гэты маршрут. Збіраем водгукі, дзелімся усімі матэрыяламі бясплатна. Але да наступнага лета дапрацуем яго і ўкаранім платны доступ. Прыкладны кошт будзе 10-12 рублёў, — кажа Юрый Важнік.
Пры распрацоўцы маршруту улічваецца мясцовая інфраструктура. На карту наносяцца не толькі турыстычныя пункты, але і крамы, кафэ, месцы для начлегу. Таксама для зручнасці турыстаў ўсталёўваюцца апазнавальныя знакі і інфармацыйныя стэнды. На маршруце з Юзэфам Бакой амаль усё гэта ёсць.
— У будучым хочацца зрабіць сетку такіх маршрутаў па ўсёй Беларусі, — прызнаецца Юрый Важнік. — У нас вялікая колькасць закінутых і дзіўных месцаў…
Кацярына Сiвадзедава
