З першых дзён Вялікай Айчыннай вайны Міншчына стала арэнай баявых дзеянняў. І ваенная гісторыя змяшчае нямала прыкладаў гераізму яе абаронцаў. У 1941 годзе тут здзейснілі свае подзвігі капітан Мікалай Гастэла і старшы лейтэнант Ісаак Прэсайзен, якія накіравалі падпаленыя самалёты ў навалу варожай тэхнікі ў раёне Радашковічаў. На Бярэзіне каля Барысава на шляху ворага стаялі курсанты Барысаўскага танкавага тэхнічнага вучылішча, палкі 1-й Маскоўскай мотастралковай дывізіі, зводныя дывізіі, якія трое сутак адбівалі атакі танкавых і пяхотных частак ворага. Да ліпеня 1944 года ў рэгіёне дзейнічалі партызанскія злучэнні Паўднёвай зоны Мінскай вобласці (19 брыгад, 3 асаблівыя атрада, 22 тысячы партызан), Барысаўска-Бягомльскай зоны (9 брыгад, больш за 10 тысяч партызан), Мінскай зоны (8 брыгад, больш за 10 тысяч партызан), партызанскія злучэнні іншых абласцей. Тэрыторыя Мiншчыны была вызвалена ад фашысцкіх захопнікаў летам 1944 года ў ходзе Беларускай наступальнай аперацыі савецкіх войск пад кодавай назвай «Баграціён». За мужнасць і гераізм, праяўленыя ў барацьбе супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў, больш за 80 ураджэнцаў сталічнага рэгіёну, у тым ліку 44 Партызана і падпольшчыка, былі ўдастоены звання Героя Савецкага Саюза.
Пры адраджэнні гарадоў і вёсак, пацярпелых падчас акупацыі, адначасова ствараўся манументальны «летапіс», прызначэнне якога — захаваць памяць аб Вялікай Айчыннай вайне, аб гераізме беларускага народа. На тэрыторыі Мінскай вобласці размешчаны мемарыяльны комплекс «Курган Славы». Сусветную вядомасць набыў Дзяржаўны мемарыяльны комплекс «Хатынь». 22 сакавіка 1943 года 149 жыхароў гэтай вёскі загінулі мучаніцкай смерцю. Помнікам усім маці, якія страцілі сваіх дзяцей на палях бітваў, можна лічыць манумент у гонар маці-патрыёткі Анастасіі Купрыянавай, у якой вайна забрала пецярых сыноў. Усталяваны ён у горадзе Жодзіна. Святочнае мерапрыемства пачалося з ускладання кветак да яго падножжа.
Падчас урачыстага мітынгу удзельнікаў свята вітаў старшыня аблвыканкама Анатоль Ісачанка. Ён адзначыў, што мы ніколі не забудзем тых, хто цаной неймаверных пакут, цаной жыцця заваяваў для нас свабоду і незалежнасць. «Дзякуючы вам мы сёння можам мірна працаваць і гадаваць дзяцей, жыць у выдатнай, суверэннай краіне - Рэспубліцы Беларусь», - дадаў ён, звяртаючыся да ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны, якія былі галоўнымі ўдзельнікамі свята.
Яркім і відовішчным стаў святочны парад. Адкрываў яго парадны разлік вайскоўцаў Барысаўскага гарнізона ў форме воінаў-пераможцаў Вялікай Айчыннай вайны. У ліку іншых па праспекце Міру прайшлі кадэты ДУА «Мінскае абласное кадэцкае вучылішча». Затым прайшла механізаваная калона ваеннай і спецыяльнай тэхнікі Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь: баявыя машыны пяхоты, зенітна-ракетныя комплексы, артылерыйскія ўстаноўкі і рэактыўныя сістэмы залпавага агню. Усе ўзоры механізаванай калоны мадэрнізаваны або зроблены на айчынных прадпрыемствах нашых саюзнікаў. Іх змяніла тэхніка, якая выкарыстоўваецца ў народна-гаспадарчым комплексе краіны, а потым легендарныя БЕЛАЗы.
У шэсці таксама прынялі ўдзел калоны спартыўных клубаў, працоўных калектываў і грамадскіх аб'яднанняў вобласці, у тым ліку і з нашага раёна.
Увесь святочны дзень у горадзе працавалі самыя разнастайныя тэматычныя пляцоўкі. Нямала ўвагі было нададзена ваеннай тэматыцы. Удзельнікі свята змаглі ўбачыць паказальныя выступленні падраздзяленні сіл спецыяльных аперацый. На адкрытай пляцоўцы каля Дома культуры БЕЛАЗ дэманстравалася ваенная тэхніка, якая стаіць на ўзбраенні ў беларускай арміі. Таксама ўсе жадаючыя маглі пабываць на выставе формы адзення, стралковай зброі, які стаяць на ўзбраенні сіл спецыяльных аперацый. І традыцыйна доўгія чэргі стаялі ля палявых кухняў: салдацкая каша - лепшае пачастунак у Дзень Перамогі.
Завяршыў маштабнае свята вялікі канцэрт творчых калектываў Мінскай вобласці, які прайшоў на стадыёне «Тарпеда-БЕЛАЗ». У ім прымаў удзел узорны дзіцячы хор «Мара» Мар'інагорскай дзіцячай школы мастацтваў. Прагучаў над горадам даўно ўпадабаны беларусам «Майскі вальс» нашага земляка, кампазітара Ігара Лучанка.
Наталля Пархомчык.
