Што гэта за дзіва, гэты медпункт на колах, беларусы даведаліся некалькі гадоў таму, калі ў якасці пілотнага праекта перасоўны ФАП зарабіў у Крупскім раёне. Насельніцтва станоўча паставілася да такога досведу працы, таму яшчэ шэсць новых перасоўных ФАПаў у канцы года былі перададзеныя на баланс медыцынскіх устаноў шасці раёнаў Мінскай вобласці. У тым ліку, і ў наш раён.
Фельчар Наталля Гурленя.
— Задача перасоўнага ФАПа — даўрачэбнае абслугоўванне насельніцтва аддаленых вёсак — распавядае галоўны лекар Мар'інагорскай ЦРБ Людміла Жарынава. — Сёння такі від працы прадыктаваны, у першую чаргу, эканамічнай мэтазгоднасцю. Скарачаецца насельніцтва малых вёсак, і стацыянарныя ФАПы перастаюць адпавядаць нарматыву (ФАП арганізуецца ў населеных пунктах з лікам жыхароў больш за 700 чалавек і адлегласцю ад 3-5 кіламетраў да бліжэйшай лячэбна-прафілактычнай арганізацыі). Акрамя таго, не толькі ў нашым раёне адчуваецца недахоп кадраў. Таму прапанавана такая альтэрнатыва. І яна нядрэнная. Ва ўсякім выпадку, перасоўны ФАП, які прыязджае па графіку, дазваляе вырашаць неэкстренные (прафілактычныя) пытанні. Напрыклад, прайсці агляд, зняць электракардыяграму, праверыць артэрыяльны ціск.
— Наш перасоўны ФАП абслугоўвае насельніцтва, якое пражывае на тэрыторыі, якая адносіцца да 12 фельчарска-акушэрскіх пунктах — распавядае фельчар Наталля Гурленя. — Па графіку двойчы ў месяц мы наведваем тыя населеныя пункты, дзе яны зараз не працуюць. Робім гэта шэсць дзён у тыдзень. Прымаем усіх, хто прыходзіць на прыём, і выязджаем на выклікі. За ўжо амаль два месяцы працы людзі паспелі вывучыць графік, таму на прыём кожны наступны раз прыходзіць усё больш пацыентаў.
Для Наталлі Іванаўны і кіроўцы Аляксандра Кузьміча працоўны дзень пачынаецца ў 8.00. У другі панядзелак месяца разам з імі апраўляюся ў зону абслугоўвання Ананіцкага ФАПа, які нядаўна зачыніўся па прычыне адсутнасці медработніка. Да моманту прыбыцця машыны ля будынка ФАПа ўжо сабраліся першыя пацыенты. Прыём Наталля Іванаўна будзе весці не ў аўтамабілі, дзе ў прынцыпе ўсё для гэтага ёсць, а ў памяшканні ФАПа. Тут яшчэ ёсць такая магчымасць, хоць будынак, безумоўна, патрабуе рамонту. Але ў зімовы час чакаць сваёй чаргі ўсё ж зручней у памяшканні, а не на вуліцы: у аўтамабілі можа размясціцца ў чаканні толькі 2-3 чалавекі. Гэта, дарэчы, у першыя ж дні выклікала нараканні з боку грамадзян, бо пачатак працы перасоўнага ФАПа супаў не з самымі цёплымі зімовымі днямі. Таму медработнікі сталі шукаць нейкія шляхі вырашэння праблемы: выбіралі месца для паркоўкі каля існуючых сацыяльных аб'ектаў, крам або нават пераязджалі з месца на месца, каб людзі не знаходзіліся на марозе ў чаканні прыёму.
Кіроўца Аляксандр Кузьміч.
— Але ўсім усё адно на сто адсоткаў не дагодзіш,— мудра заўважаюць пацыенты, якія сядзяць у чарзе. — Нам, напрыклад, не вельмі падабаецца тое, што наш ФАП зачыніўся, і цяпер фельчар прыязджае толькі два разы на месяц. Але гэта лепш, чым калі б яго наогул не было.
Чарга на прыём да Наталлі Іванаўны ў той дзень, калі я прыехала разам з ёй у Сітнікі, была такой, што нам было не да размоў: 20 чалавек звярнуліся да фельчара па дапамогу. Але ў невялікі перапынак паспяваем зазірнуць з Наталляй Іванаўнай у аўтамабіль, каб падрабязней пазнаёміцца з яго матэрыяльнай часткай.
На здзіўленне, месцы ў машыне больш, чым можа здацца на першы погляд. Унутры — два памяшканні. У самым аддаленым знаходзіцца гінекалагічны кабінет з акушэрскім крэслам. Пасярэдзіне — працэдурны кабінет. Тут і праходзіць прыём пацыентаў. Стол, два крэслы, канапа, шафкі і палічкі для лекаў і прэпаратаў.
— У гэтым кабінеце я праводжу агляд, здымаю электракардыёграму, — кажа Наталля Іванаўна. — У прынцыпе, усё вельмі кампактна, але не цесна. Кабінеты добра абсталяваны, усё новае, зручнае. Пацыенты адзначаюць гэта абавязкова.
На прыёме ў Наталлі Іванаўны — у асноўным пажылыя людзі. Яны ўмеюць быць удзячнымі за любую дапамогу. Але, разам з тым, як ніхто ў ёй маюць патрэбу, бо ў такім узросце нават самыя простыя дзеянні даюцца нялёгка.
— Вось, напрыклад, выпішуць нам цяпер рэцэпт, а з ім куды падацца? — задаюць папулярнае, як аказваецца, сёння пытанне. — Хай і з невялікім асартыментам, але на стацыянарным ФАПе аптэка была. А цяпер няма ніякай. З рэцэптам (і без рэцэпту) у горад трэба ехаць.
Сапраўды, ёсць праблема. І, дарэчы, не пухаўчане першымі яе агучылі. Наяўнасць аптэкі для ўсіх актуальна. Але вырашыць праблему магчыма толькі па ўзгадненні з фармацэўтамі, якія кіруюцца патрабаваннямі да захоўвання лекавых сродкаў. Праца ў гэтым кірунку вядзецца.
... Час пасляабедзенным. Прыняты ўсе жадаючыя прыйсці на прыём у гэты дзень. Наталля Іванаўна збіраецца выязджаць назад у Мар'іну Горку. Заўтра — новы пункт прызначэння, новыя вёскі, новыя пацыенты…
— Праца на колах, уласна, амаль не адрозніваецца ад той, якую я выконвала раней, калі працавала на хуткай дапамозе і ў Суцінскім ФАПе, — кажа фельчар. — Медыцына, я думаю, ўсюды аднолькавая: мы павінны дапамагаць людзям…
Алена ШАНТЫКА.
