У Мінскай вобласці праваахоўнікі працягваюць прымаць меры па супрацьдзеянні злачынствам супраць палавой недатыкальнасці і палавой свабоды непаўналетніх, а таксама абароту дзіцячай парнаграфіі.
З 26 красавіка па 31 мая б.г. у рэспубліцы праводзіцца комплекс адпаведных аператыўна-прафілактычных мерапрыемстваў.
Аб тэндэнцыях і мерах, якія прымаюцца міліцыянерамі, распавёў намеснік начальніка УНіПТЛ УУС Мінаблвыканкама Андрэй Кезік.
– За 4 месяцы бягучага года супрацоўнікамі ўпраўлення па наркакантролі і супрацьдзеянні гандлю людзьмі УУС Мінскага аблвыканкама і тэрытарыяльнымі падраздзяленнямі АУС вобласці спынена супрацьпраўная дзейнасць 18 асоб, якія ўчынілі 96 злачынстваў супраць палавой недатыкальнасці або палавой свабоды непаўналетніх. Устаноўлена 61 дзіця, якое пацярпела ад супрацьпраўных дзеянняў так званых педафілаў, – адзначыў Андрэй Уладзіміравіч. – Спынена злачынная дзейнасць 4 асоб за выраб і распаўсюджванне дзіцячай парнаграфіі. У дачыненні да фігурантаў следчымі ўзбуджана 28 крымінальных спраў.
Андрэй Кезік прывёў некалькі прыкладаў з практыкі. Так, супрацоўнікамі УУС сумесна з калегамі з Барысаўскага РУУС затрыманы жыхар Гомеля, які праз зносіны ў сацыяльных сетках у Інтэрнэце схіляў непаўналетніх да вырабу порнаматэрыялаў са сваёй выявай, а пасля атрымання ад непаўналетніх «гатовага прадукту» пачынаў іх шантажаваў, прымушаючы вырабляць усё новыя і новыя відэа. Усе атрыманыя матэрыялы зламыснік каталагізаваў з указаннем імя непаўналетняга, а таксама назвы горада ці краіны, у якіх пражываў непаўналетні. Усяго ад супрацьпраўных дзеянняў гэтага педафіла пацярпелі 12 непаўналетніх, якія пражываюць як на тэрыторыі Мінскай вобласці, так і ў іншых рэгіёнах краіны, а таксама каля 40 непаўналетніх, якія з'яўляюцца жыхарамi замежных дзяржаў.
– Крымінальная справа за выраб і распаўсюджванне парнаграфічных матэрыялаў з выявай непаўналетніх у цяперашні час разглядаецца ў судзе, – рэзюмаваў Андрэй Уладзіміравіч. – Санкцыя гэтага артыкула прадугледжвае максімальнае пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі тэрмінам да 13 гадоў.
Праваахоўнік нагадаў, што ў віртуальным свеце дзеці не адчуваюць небяспекі. Зрабіць іх знаходжанне ў Інтэрнэце бяспечным, навучыць іх арыентавацца ў кіберпрасторы – важная задача бацькоў.
Варта растлумачыць дзецям, што з дапамогай сацыяльных сетак дарослыя могуць знаёміцца з дзецьмі і схіляць іх да блізкасці. Фізічныя кантакты ў выпадку віртуальнага гвалту могуць адсутнічаць, але зносіны з такім чалавекам не менш згубныя для дзіцяці. Бацькам важна быць у курсе кантактаў сваіх дзяцей у інтэрнэце, ведаць змест зносін. Растлумачце ім, што ў сетку нельга выкладаць асабістую інфармацыю – адрас, нумар тэлефона, месца вучобы. Неабходна абмеркаваць разам з дзецьмі, якія фатаграфіі дапушчальна выкладваць у сацыяльныя сеткі, а якія не. Асабліва варта насцярожыцца, калі ёсць хоць нейкі намёк на сэксуальную цікавасць з боку незнаёмца. Персанальныя старонкі патэнцыйных гвалтаўнікоў часта не адлюстроўваюць рэальную інфармацыю аб іх узросце. Дзеці нярэдка дадаюць у сябры падазроных незнаёмцаў. Гэта могуць быць як бяскрыўдныя фэйкавыя старонкі, так і акаўнты людзей з нядобрымі намерамі. У абавязковым парадку трэба расказаць дзіцяці, што сустракацца з сеткавымі «lagsami» у рэальным жыцці недапушчальна. Аб падобных прапановах неабходна адразу паведамляць бацькам.
– Інтэрнэт патрэбен педафілу ў першую чаргу для таго, каб з меншай рызыкай падабраць сабе ахвяру. Сюды ўваходзіць усё: і збор інфармацыі аб будучых ахвярах, і ўласна праца па іх «зацягненню ў сеткі», – пералічвае Андрэй Уладзіміравіч. – Менавіта так педафілы падбіраюць сабе ахвяру ў сетцы – прыкідваюцца аднагодкамі. Вера дзяцей і дарослых (тым больш спецыялістаў), што дарослы не ведае і не асвоіць маладзёжную манеру зносін, не ў курсе, чым цікавяцца дзеці і што ў іх модна, выглядае сама меней наіўна. Тым больш, што і педафілы, як паказвае статыстыка, зусім не прафаны ў гэтым, а хутчэй, наадварот.
Спецыяліст дадае, што педафіл можа прапанаваць мяняцца па сетцы карцінкамі, музычнымі файламі, гэта значыць рабіць тое, што робяць іншыя дзеці і падлеткі, і гэта ўмацоўвае давер дзіцяці. А калі «віртуальнае сяброўства» адужэе, педафіл прызначае дзіцяці рэальную сустрэчу. Радзей – у публічным месцы, часцей за ўсё – у сябе дома, дзе некантралюемыя паводзіны дзіцяці лягчэй спыніць. Нярэдка педафілы здымаюць свае «сесіі» на фота ці відэа і абменьваюцца кадрамі з іншымі педафіламі. Сімптомамі распусты дзіцяці педафілам могуць быць рэзкая змена яго паводзін – дзіця становіцца замкнёным, плаксівым, баязлівым, пачынае дрэнна спаць па начах. А таксама лішнія грошы ў аб'ёмах, якіх у дзяцей звычайна не бывае, частыя «падарункі».
Замест купюр новы «сябар» можа падараваць цацкі, адзенне, гаджэты (электронныя гульні ці нават мабільнік).
– Бацькоў неабходна папярэджваць, што, калі яны ўстанавілі факт гвалту над дзіцём, то ў тым, што здарылася, ні ў якім разе нельга вінаваціць саміх дзяцей. Падлетак можа замкнуцца і нічога больш не раскажа, – папярэджвае Андрэй Кезік. – Бацькам неабходна стварыць максімальна даверныя адносіны з дзецьмі, каб яны расказвалі пра ўсё, што адбываецца з імі. Злачынцы ветліва ўгаворваюць ці запалохваюць дзяцей, дамагаючыся, каб яны захавалі ўсё ў тайне.
Калі вы ці вашыя блізкія пацярпелі ад сэксуальнага гвалту ці Вам вядомы факты здзяйснення злачынстваў, звязаных з «педафіліяй», паведаміце пра гэта па тэлефоне «102».
Атрымаць інфармацыю, анлайн-кансультаванне, у тым ліку ў рамках працы «гарачых ліній», і іншай дапамогі па пытаннях абароны дзяцей ад сэксуальнага гвалту і эксплуатацыі, можна на Інтэрнэт-рэсурсе «kids.pomogut.by».
