Юбілейны паход прысвечаны 75-годдзю Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. Студэнты и выкладчыкі сустракаюцца з ветэранамі Вялікай Айчыннай вайны, удзельнічаюць у мітынгах, наведваюць брацкія магілы воінаў і мірных жыхароў, загінуўшых у гады вайны а таксама далучаюцца да рэспубліканскай акцыі «У славу агульнай Перамогі!» і прымаюць удзел у заборы зямлі з брацкіх магіл воінаў і мірных жыхароў, якая будзе перададзена ў капсулах для размяшчэння ў крыпце храма-помніка ў гонар Усіх Святых.
У першы дзень паходу па Пухавіччыне будучыя гісторыкі і псіхолагі прынялі ўдзел у мітынгу на Алеі славы, пабывалі ў вайсковай часці 89417, наведалі музей, усклалі кветкі да помніка воінам-інтэрнацыяналістам на яе тэрыторыі, а таксама падарылі выдатную сустрэчу навучэнцам СШ №3 г. Мар’іна Горка, дзе адбылася сумесная канцэртная праграма школьнікаў і студэнтаў. Пасля яе завяршэння студэнты правялі з вучнямі старэйшых класаў майстар-клас па развіцці сцэнічнага майстэрства і крэатыўнасці, а таксама круглы стол «Перамога адна на ўсіх».
Праграма другога дня была таксама насычанай і цікавай. Падзеяй дня для студэнтаў стала наведванне брацкай магілы на могілках у Пухавічах. Дырэктар раённага краязнаўчага музея Аляксандр Прановіч расказаў гасцям Пухавіччыны, што гісторыя раёна вельмі багата на падзеі, звязаныя з гісторыяй Вялікай Айчыннай вайны. У нашым раёне сотні брацкіх магіл, дзе пахаваны чырвонагвардейцы і мірныя жыхары, ахвяры фашысцкай акупацыі. Пухавіччане захоўваюць памяць пра герояў.
Студэнтам-гісторыкам было цікава даведацца аб тым, што імёны некаторых салдат сталі вядомы праз шмат год пасля Вялікай Перамогі. Галоўны рэдактар раённай газеты Вольга Савасцюк расказала гісторыю аб тым, як у першыя дні вайны каля хаты, дзе жыла яе бабуля, былі забіты падчас адступлення два чырвонаармейцы. Гаспадары пахавалі іх на мяжы за агародам. І заўсёды даглядалі месца захавання салдат. Толькі ў 1970-ыя гады адбылося перазахоўванне астанкаў. Тады былі зойдзены медальёны і ўстаноўлены прозвішчы украінца Фёдара Дземчанкі і казаха Бекбая Сагінбаева.
Студэнту Адзілю Егінбаю, земляку героя вайны, былі перададзены фотаздымкі, дакументы аб захаванні ў брацкай магіле і кніга “Памяць” (гісторыя Пухавіччыны). Уражаны расказам пра Бекбая Сагінбаева, Адзіль і ягоныя сябры выказалі жаданне знайсці родных салдата, што пахаваны на беларускай зямлі, дзе жыве памяць аб ім.
