22 сакавіка 1943года - у гэты дзень фашысцкія карнікі спалілі беларускую вёску Хатынь і яе жыхароў. Загінула 149 чалавек, з іх 75 дзяцей. Жывымі засталіся толькі пяцера дзяцей і адзін дарослы - Іосіф Камінскі. У 1969 годзе на месцы вёскі ў памяць аб ахвярах фашызму ў Беларусі ўзведзены мемарыяльны комплекс. Сённі Хатынь ўвабрала ў сябе смутак і боль усёй Беларусі. І праз вякі не будзе апраўдання гэтаму бесчалавечнаму знішчэнню бязвінных жыхароў. Гэтыя старонкі нельга забыць. Як заклінанне для нас і для будучых пакаленняў гучаць словы, напісаныя на магіле Іосіфа Камінскага у Лагойску: «Не дай Бог никому, кто на земле живет, чтоб не видели и не слышали горя такого…».
Страшны лёс знішчэння разам з Хатынню раздзялілі 9200 вёсак Беларусі. Некаторыя з іх, спаленыя разам з людзьмі, як і Хатынь, пасля вайны ўжо не адрадзіліся. Каб зноў успомніць аб тых страшных падзеях , супрацоўнікі Свіслацкай гарпасялковай бібліятэкі запрасілі вучняў старэйшых класаў на гадзіну памяці «Хатынскія званы», падчас якой падлеткі чыталі і абмяркоўвалі матэрыял аб падзеях сакавіка 1943 года.
У Дружненскай пасялковай бібліятэцы для навучэнцаў 5 А класа СШ №1 пасёлка Дружны быў праведзены вусны часопіс «Хатынь – гэта памяць сэрца». Бібліятэкар расказала пра трагічныя падзеі, якія адбыліся ў вёсцы Хатынь у 1943 годзе, перадаўшы атмасферу трагедыі, якая адбылася ў маленькай беларускай вёсачцы, дапамаглі ўспрыняць падзеі таго жудаснага дня. Асаблівую цікавасць удзельнікаў мерапрыемства выклікала кніжная выстава «Сімвал вечнай памяці і смутку».
У Дружненской дзіцячай бибилиотецы прайшла гадзіна памяці - «Не забудзем». Размова прайшла ля ілюстрацыйна-інфармацыйнага стэнда «Хатынь. Не забудзем!!!».
