Разам з Вільняй і Санкт-Пецярбургам Радашковічы, што ў Маладзечанскім раёне, увайшлі ў тройку мясцін, дзе была пастаўлена камедыя «Паўлінка». Паказ яе прайшоў 15 жніўня 1913 года ў будынку мясцовай пажарнай дружыны. Дазвол на спектакль быў атрыманы толькі дзякуючы намаганням Аляксандра Уласава і самога Янкі Купалы, паведамляе Мiнская праўда.
З таго часу і пачалося сцэнічнае жыццё твора на радзіме. «Паўлінка» ўвайшла ў залаты фонд беларускай драматургіі і ўжо больш за стагоддзе не сыходзіць са сцэн прафесійных тэатраў, аматарскіх і самадзейных калектываў. Яна — сімвал Беларусі і адначасова візітоўка Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы. Твор, які можна глядзець бясконца, бо, як ні старайся, а не нацешышся з першага разу ні сакавітай мовай герояў, ні іх жыццём, ні весялосцю ў забавах.
Жыхары Радашковічаў ганарацца, што менавіта іх продкі сталі першымі гледачамі камедыі. Менавіта адсюль яна пайшла ў жыццё, набыла вядомасць. І, напэўна, не выпадкова. З гэтымі мясцінамі звязана амаль усё жыццё Янкі Купалы. Тут, у вёсцы Вязынка, ён нарадзіўся, у Радашковіцкім касцёле – хрысціўся. Сюды, 109 гадоў таму, прыязджаў разам з сям’ёй, на прэм’еру камедыі, якая прайшла на беларускай мове.
У 2019 годзе спектакль «Паўлінка» атрымаў статус гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі, у рэпертуары Купалаўскага тэатра ён з 1944 года.
Источник: minsk-region.gov.by
